หากเราเป็นคนบ้างาน จะมี Work-life Balance อย่างไรได้?
เพราะคำว่า ‘ชีวิต’ เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของเราๆ และ ‘งาน’ เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น หาใช่ทั้งหมด
เพราะคำว่า ‘ชีวิต’ เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของเราๆ และ ‘งาน’ เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น หาใช่ทั้งหมด
เรากำลังพูดถึงแนวคิดแบบ ‘Serendipity’ หรือความรู้สึก ‘โชคดีที่บังเอิญได้พบ’ ที่ไม่ได้พูดถึงดวง หรือจักรวาลที่มอบโชคดีให้เราจากความบังเอิญ แต่เป็นการที่เรามองความบังเอิญนั้นๆ เป็นโชคดี และต่อยอดมันไปสู่อะไรบางอย่างในชีวิต
คินสึงิ ชวนให้เรามองถึงการเยียวยา กอบกู้คุณค่าของตนเอง และเติบโตผ่านบาดแผลแม้ในวันที่แตกสลาย ขณะที่วาบิ-ซาบิ ชวนให้เราโอบรับตัวตนที่เต็มไปด้วยรอยแผลเป็น แม้จะไม่สมบูรณ์แบบ แต่ก็งดงาม และมีเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร
เพื่อนๆ คิดว่าทุกวันนี้เรามี ‘สติ’ ตอนกินข้าวกันมากน้อยแค่ไหน?
วันนี้เราจึงอยากชวนทุกท่ามาดูกันว่า คนทั่วไปอย่างเราจะค้นหาความสุขเล็กๆ น้อยๆ ในวันปกติธรรมดาตามแนวคิดแบบเซนได้อย่างไร?
เคยสงสัยไหม? เพราะอะไรใครต่อใครจึงมักพูดว่า “กำลังค้นหาตัวตน”
เราบอกเล่าและกล่าวต่อสิ่งนี้ราวกับว่า ‘ตัว’ และ ‘ตน’ เป็นสิ่งที่เราต้องค้นหา
บางครั้งสิ่งที่เราต้องการนั้นก็อาจเป็นเพียงแค่กำลังใจ หรือคำพูดดีๆ จากใครสักคนที่ปลอบประโลมเราในช่วงเวลาที่ยากลำบาก
เขาว่ากันว่าช่วงตอนเช้าเป็นเวลาที่หัวสมองแล่นที่สุด
คุณเห็นด้วยกับคำกล่าวข้างต้นนี้หรือไม่?
หากกล่าวคำว่า ‘Mindfulness’ คุณมักคิดถึงอะไร?
สติสตางค์ การนั่งสมาธิ ความธรรมะธัมโม
และอื่นๆ อีกมากมาย
“ถ้าข้าวของในห้องมันอัดแน่นและวางกองเรี่ยราด
มันอาจจะส่งเสริมให้เรารู้สึกวิตกกังวล หงุดหงิด และรู้สึกวุ่นวายได้”