
“จิตใจที่ยืดหยุ่นจะไม่มีวันแตกสลาย” – Albert Camus
ความยืดหยุ่น (Resilience) มักเป็นคำที่เราได้ยินกันอยู่บ่อยครั้ง แต่อาจด้วยความที่ดูนามธรรม เลยทำให้เราคิดภาพตามไม่ค่อยออกว่าตกลงแล้ว ‘ความยืดหยุ่น’ ที่ว่ามีหน้าตาเป็นอย่างไร
กระแสธารและกาลเวลาที่ผันผ่าน
และปัจจุบันขณะที่เราลงมือสรรค์สร้าง
ได้อย่างมั่นคงด้วยตัวเอง
อดีต-ปัจจุบัน-อนาคต
3 คำที่เรารู้กันดีว่ามีความเกี่ยวข้องกันในมิติของกาลเวลา
ถึงแม้ว่าสารัตถะในกลการนิยามนั้นยังคงยากจะอธิบาย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำว่า ‘ปัจจุบันขณะ’
เคยสังเกตไหม? ปัจจุบันขณะของเราเป็นอย่างไร
ก็มีกลไกและสาเหตุมาจากสถานการณ์ในอดีตอยู่ไม่น้อย
ตัวอย่างเช่น
“วันนี้ผู้เขียนตื่น (เกือบ) สาย เพราะเมื่อคืนมัวแต่ดูซีรีส์จนดึกดื่น
บ่ายวันนี้ผู้เขียนอารมณ์ดีสุดๆ เพราะว่าได้รับข้อความตอบรับว่างานที่เสนอไปก่อนหน้านี้ผ่านฉลุย”
และความโยงใยในสายธารของกาลเวลาดังกล่าวก็ยิ่งน่าสนใจ
เพราะปัจจุบันขณะนั้นส่งผลต่ออนาคตเช่นเดียวกัน
ดังเช่น ณ ตอนนี้ผู้เขียนยิ้มไม่หุบและรู้สึกตื่นเต้นเพราะกำลังจะได้เจอกับคนที่รอคอยจะได้พบมานานแสนนาน (และรู้ว่าเราจะต้องมีความสุขอย่างมากมายแน่ๆ แค่เพียงได้เห็นหน้าเขาคนนั้น)
นั่นแหละ ความน่าสนใจของสายใยทางการเวลา
ที่กลายมาเป็นกระแสธารเชื่อมต่อตัวเราเองกับใครสักคนในแทบจะทุกขณะจิต
หากเปรียบเทียบ ‘ปัจจุบันขณะ’
เป็นต้นไม้ต้นหนึ่งที่เรากำลังลงแรงขุดดินเพื่อใส่เมล็ดพันธุ์
รอคอยเขาเหล่านั้นให้เติบโต
รากแก้วที่แข็งแรงและฝังหยั่งลึ
ตามกระแสธารเวลาที่แปรผันผ่าน
แต่นั่นจะไม่ผ่านไปอย่างน่าเสียดาย
เพราะความแข็งแกร่งมากมายที่เราล้วนลงมือก่อร่างสร้างมาตั้งแต่ต้น
หากลองนึกภาพตาม และคิดว่าตัวเองเป็นต้นไม้สักต้น
การค่อยๆ เริ่มต้นปลูกเขาด้วยใจรักและทะนุถนอม
จนถึงวันที่ผลิดอกออกผลราวกับเปล่งประกายและได้เฉิดฉาย
พร้อมกันกับรากแก้วที่มั่นคงไปด้วยกันนั้น
มันอาจจะดีไม่น้อยเลยใช่ไหม
หากเราได้เติบโตด้วยกันไปเช่นนี้
มาร่วมสร้างปัจจุบันขณะอย่างมีคุณค่า
และดื่มด่ำไปกับกระแสธารเวลาที่ส่งผลต่อกัน
เพราะถึง ‘วันนี้’ คือ เมื่อวานของพรุ่งนี้
กระแสธารและกาลเวลาจะผันผ่าน
แต่เราสามารถร่วมสร้าง ‘ปัจจุบันขณะ’ ได้อย่างมั่นคงด้วยตัวเอง
เพราะการใส่ใจดูแลปัจจุบัน
คือการดูแลอนาคตอย่างมั่นคงไปด้วยในตัว
Writer | ภาพตะวัน
Illustrator | Arunnoon
ความยืดหยุ่น (Resilience) มักเป็นคำที่เราได้ยินกันอยู่บ่อยครั้ง แต่อาจด้วยความที่ดูนามธรรม เลยทำให้เราคิดภาพตามไม่ค่อยออกว่าตกลงแล้ว ‘ความยืดหยุ่น’ ที่ว่ามีหน้าตาเป็นอย่างไร
เดือนกันยายนวนมาทีไร เนื้อเพลง Wake me up when September ends ของวง Green Day ก็เป็นเพลงที่วนกลับมาให้เราได้ชวนนึกถึงเฉกเช่นเดียวกัน
ไม่แปลกอะไรถ้าเราจะรู้สึกแบบใดแบบหนึ่งกับคำเหล่านี้ เพราะสมองของมนุษย์มีระบบอัตโนมัติที่คอยจัดหมวดหมู่ประสบการณ์ต่างๆ ที่พบเจอ แบ่งคร่าวๆ ตามความรู้สึกว่า ชอบ ไม่ชอบ หรือเฉยๆ